แ ว่ ว เ สี ย ง ข อ ง ค ว า ม คิ ด ถึ ง . . . . ม า กั บ ส า ย ล ม แ ล ะ ห ม อ ก ห น า
ที่กระทบแก้มป่อง ๆ จนชา...เพราะนั่งมองฟ้าคืนนี้
พยายามส่งคลื่นของหัวใจ...เธอได้ยินบ้างไหมคนดี
มันส่งเป็นสัญญาณ . .ถี่ ถี่...ว่าคนทางนี้...ก็คิดถึงเหมือนกัน
เ ยื่ อ ใ ย บ า ง บ า ง . . เ ธ อ เ ห็ น บ้ า ง ห รื อ เ ป ล่ า
ที่แขวนตามทางเดินของดวงดาว...ถึงคนทางฟ้าอีกฝั่งนั้น
เพื่อจะบอกให้เธอรู้...ว่าเมื่อแหงนดูมัน
จะเห็นข้อความว่าคิดถึงอยู่บนนั้น...ไม่มีวันเปลี่ยนแปลง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น