วันเสาร์ที่ 21 มกราคม พ.ศ. 2555

ได้โปรดปล่อยฉันไป

แ ล้ ว เ ธ อ ล่ ะ . . . ไ ด้ ยิ น บ้ า ง ห รื อ เ ป ล่ า
น้ำเสียงแสนเศร้า...เคล้าความหวั่นไหว
เสียงของคนหนึ่งคน....ที่เธอลืมสนใจ
ก็เสียงเดิมที่ใช้..เสียงที่เธอไม่เคยใส่ใจจะรับฟัง

รั บ รู้ บ้ า ง ไ ห ม . . . ว่ า ยิ่ ง ใ ก ล้ แ ล้ ว ใ จ มั น เ จ็ บ
รักร้าวที่บาดลึกเกินเก็บ...สุดแรงหวัง
หมดแล้วซึ่งศรัทธา..เหนื่อยจนล้าแทบหมดกำลัง
ขอร้องอย่าเหนี่ยวรั้ง..ขอสักครั้ง...ได้โปรดปล่อยฉันไป

พ อ ก่ อ น ดี มั้ ย . . .ห ยุ ด ท ำ ร้ า ย กั น แ ค่ นี้ ดี ก ว่ า
จบทุกปัญหา...ทุกเรื่องที่ค้างคา...ทุกความหวั่นไหว
ให้เกลียดเธอฉันทำไม่ลง และบอกตรง ๆ คงเลิกรักเธอไม่ได้
แต่ให้ฝืนคบต่อไป...ฉันเองก็ปวดใจและทนไม่ไหวเหมือนกัน
เอ-มิ-กา

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น