วันเสาร์ที่ 21 มกราคม พ.ศ. 2555

เหนื่อย


เมื่อเดินตามความฝัน...จนมันถึงจุดอิ่มตัว
ฉันเองก็หวาดกลัว ไม่รู้จะเดินต่อไปทางไหน
มันอ่อนล้า...กับปัญหาจากใครต่อใคร
หมดแรงจะก้าวต่อไป..ไม่รู้จะหันไปทางไหนดี

ขอได้ไหมหัวใจ...ให้ฉันได้หยุดสักพัก
มันเหนื่อยและหนัก  เกินจะสู้ต่อแล้ววันนี้
วิ่งตามฝันมานาน...แต่ยังก้าวข้ามไม่ผ่านสักที
ให้ฉันได้หยุดสักพักตอนนี้..ดีกว่าฝืนทำไป

ขอเถอะนะให้ฉันได้ใช้สิทธิ์พักร้อน
หยุดมันเสียก่อน..ที่จะเดินต่อไม่ไหว
ขอหลบปัญหาสักพัก หลบความรักที่ทำร้ายหัวใจ
หายเหนื่อยเมื่อไหร่..จะกลับมาสู้ใหม่....ให้ดีกว่าเดิม

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น