วันเสาร์ที่ 21 มกราคม พ.ศ. 2555

เธอขอเวลาเพื่อทำใจ..แต่ฉันเหนื่อยที่จะรอ

ร อ แ ล ะ ค อ ย เ ธ อ ม า น า น แ ล้ ว ค น ดี
จนถึงวันนี้. . .ก็ยังลืมเขาไม่ได้
เธอขอเวลา เพื่อรักษาอาการของหัวใจ
แต่นานเกินรู้ไหม ฉันเองแทบถอดใจแล้วเหมือนกัน

. . .รู้ทั้งรู้ ว่าเป็นเพียงผู้หญิงธรรมดา. . .
ไม่ได้เลิศเลอล้ำค่า เทียบเท่านางในฝัน
เป็นแค่น้ำเล็ก ๆ หยดหนึ่งที่เธอแทบไม่นึกถึงมัน
รู้ทั้งรู้ว่าคงไม่มีวัน..ที่หินผาอย่างเธอนั้นจะเปลี่ยนใจ

แ ต่ ที ร อ ม า ต ล อ ด ก็ เ พ ร า ะ รั ก
ทัี้งที่เธอไม่เห็นค่ามากนัก...แต่ก็ยังอยากให้
หวังเพียงการเวลาจะช่วยกัดเซาะหัวใจ
พอให้น้ำหยดนี้ได้ไหลลงไป ถึงห้วงหัวใจเธอสักวัน
เอ-มิ-กา

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น