วันเสาร์ที่ 21 มกราคม พ.ศ. 2555

นั่ ง ม อ ง น้ ำ ต า ตั ว เ อ ง


คื น นี้ . . . . นั่ ง ม อ ง น้ ำ ต า ตั ว เ อ ง
รอบตัวอบอวลด้วยเสียงเพลง..เศร้า ๆ
เหลียวมองฟ้าหาจันทร์..หาดาว
มาช่วยรับฟังความเงียบเหงาในหัวใจ
~*~
อ ยู่ ดี   ๆ   ก็ ส ะ อื้ น อ อ ก ม า
และแล้วน้ำตา...ก็ยิ่งรินไหล
มันเศร้า...ความเหงารุมเร้าหัวใจ
ต่อให้เหงาแค่ไหน...คนที่ห่างไกลเค้าคงไม่แคร์

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น