วันเสาร์ที่ 21 มกราคม พ.ศ. 2555

แค่ดอกหญ้า


~*~ . . แ ค่ ด อ ก ห ญ้ า . . ~*~

เ พี ย ง ด อ ก ห ญ้ า ต่ำ เ ตี้ ย เ รี่ ย ร ะ ดิ น
ไม่อวลฟุ้งจรุงจินต์รินกลิ่นหอม
เพราะไม่สวยจับใจให้ใครดอม
เฝ้าตรมตรอมโทษตัวว่าชั่วเกิน

กุ ห ล า บ ส ว ย ก ล้ ว ย ไ ม้ ห อ ม พ ย อ ม ป่ า
ล้วนมีค่ากว่าเราเค้าสรรเสริญ
เพียงแซมดินหินร้างริมทางเดิน
ใครผ่านมาเขาก็เพลินเมินข้ามไป

พ ย า ย า ม ม อ ง ฟ้ า ถ า ม ห า รั ก
ใครหนอจักเห็นเจ้าเข้าตาไหว
เจียมตนเถิดว่าค่าน้อยด้อยกว่าใคร
อย่าฝันไฝ่เกินขืนฝืนชะตา

เ พี ย ง ด อ ก ห ญ้ า ริ มท า ง ร้ าง ค น เ ห็ น
ยอมรับสิ่งที่ตนเป็นเช่นพฤกษา
ดีแค่ไหนไม่มีเห็นเป็นดอกฟ้า
รับชะตาก้มหน้าหลบซบผืนดิน
 
เอ-มิ-กา

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น