วันจันทร์ที่ 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555

ปล่อยและวาง




ฉันทุกข์...กับการไขว่คว้า
โดยลืมไปว่า...เป็นเพียงความเขลา
หลงในบางใคร...คอยวิ่งไล่ได้เพียงเงา
ที่สุดก็ต้องเศร้า...ร้าวระบม

เพียงเพราะใจ...หลงใหลไม่ยั้งคิด
ไม่ห้ามจิต...เมื่อผิดหวังจึงขื่นขม
เจ็บเพราะเขา...แต่เพียงเราที่ตรอมตรม
ฝืนและข่ม..ความระทมอย่างลำเค็ญ


ฉันเหนื่อย...กับการไขว่คว้า
โดยลืมคิดไปว่า...สิ่งที่เห็น
บางครั้ง...ก็ไม่ใช่สิ่งที่เป็น
ความเจ็บที่หลบเร้น...เฝ้าเค้นถามว่าทำไม

ถึงที่สุด...ฉันจึงหยุดไขว่และคว้า
เลิกตามหา...ไม่ว่าสิ่งไหน
แม้นไม่ใช่ของของเรา...ยื้อเพื่ออะไร
ก่อนนิทราจะพ้นไป...ปล่อยและวางให้ไหว...ใจเจ้าเอ๋ย

ฉั น ก็ คิ ด ถึ ง

ก ร ะ ซิ บ ผ่ า น ด ว ง จั น ท ร์.... ว่ า ฉั น ก็ คิ ด ถึ ง
ฝากดาวดวงเดิมที่เคยซึ้ง...ส่งความคำนึงไปให้
เพียงเธอรับรู้....ว่าแม้อยู่ใต้ฟ้าฝั่งไกล
ความรู้สึกยังคง"ใกล้"...และส่งให้ไม่เปลี่ยนแปลง

Happy Valentine 's Day นะจ๊ะ
เอ-มิ-กา

ในสวนศรี

ม า ต า ม เ สี ย ง ข อ ง หั ว ใ จ...ย่ อ ง เ ข้ า ไ ป ใ น ส ว น ศ รี
เจ้าของอยู่ไหนล่ะนี่...สะหวั๊ดดีคร่าาาา (มาจากบ้านนอกค่ะเลยสำเนียงเหน่อ)
แวะมาเยี่ยมเยียน...แอบวนเวียนให้เห็นหน้า
ยู้ฮู...น้องวันเพ็นจ๋า...หม่าม๊าอยู่บ้านไหม

เ ค า ะ อ ยู่ ตั้ ง น า น ...ป ร ะ ตู บ้ า น ยั ง ไ ม่ เ ปิ ด
จำต้องเดินเตลิด....หาทางเข้าใหม่
แค่แป๊บเดียว...เหลือบเห็นตัวเขียว ๆ ใหญ่ ๆ
เข่าแทบทรุด...ลมแทบใส่...ชิมเมะโจวได..นี่นา

ต ก ใ จ...รีั บ วิ่ ง ไ ป ตั้ ง ห ลั ก

ตึก ตึก ตัก ตัก...เอายังไงดีหว่า
ทำเป็นกล้าต่อไม่ไหว...ตัดสินใจบอกลา
วันนี้ขอแค่เห็นหลังคา...แล้วจะมาใหม่อีกที...
เอ-มิ-กา

วาเลนไทน์ปีนี้...ยังไร้รัก

วาเลนไทน์ปีนี้....ยังคงเหมือนเก่า
ไม่มีใครเรียกว่า "เรา"...ให้ต้องห่วงหา
ยังคงเป็นอะไรคล้าย ๆ ปีที่ผ่านมา
ยังคงได้แต่มองฟ้า...แล้วปล่อยน้ำตาร่วงไป

แอบดีใจได้ยินเสียงใครต่อใครเค้าบอกรัก
แต่ดันเจ็บหนัก....เพราะเราไม่ใช่
14 กุมภาเวียนมาถึงทีไร
ไม่รู้เป็นไง...เจ็บหัวใจทุกครา

เมื่อวาเลนไทน์ปีนี้...เรายังไร้รัก
ติดป้ายรับสมัคร...จะทันไหมน๊าาา...
เหลือวันเดียวด้วยซี...เอาไงดีหว่า
ว่าแล้วก็ขึ้นป้ายไฟว่า...เปิดรับสมัครด่วนจ๊าาาา...คนรู้ใจ

Happy Birthday Design with Love


ค ล้ า ย วั น เ กิ ด  Design With Love อี ก ปี
พี่สาวคนนี้...มีคำอวยพรมาฝาก
ถึงน้องสาวคนดี...ที่รักม๊าก..มาก
กลั่นออกมาจาก...ความรู้สึกข้างใน

ข อ น้ อ ง เ ลิ ฟ ข อ ง พี่ . . . มี แ ต่ ค ว า ม สุ ข
หากต้องเจอทุกข์..จงผ่านมันให้ไหว
มีความพยายาม...แม้ขวากหนามจะกว้างใหญ่
ใช้ปัญญาที่ผ่องใส..แก้ไขมันได้ทุกครา

ข อ จ ง เ ป็ น ที่ รั ก ข อ ง ทุ ก  ทุ ก ค น
อย่าได้เจ็บ อย่าได้จน..อย่าเหว่ว้า
เจอข้อสอบยากไม่เป็นไร...ขอให้ตรงกับที่อ่านมา
ได้คะแนน เอ ทุกวิชา...จบการศึกษาด้วยเกียรตินิยม

ข อ น้ อ ง ส า ว ข อ ง พี่ . . . น่ า รั ก แ บ บ นี้ ไ ป อี ก แ ส น น า น
ขอชีวิตเจ้าจงมีแต่ความหวาน..อย่าขื่นขม
ขอเจ้าขวัญของพี่...จงมีแต่คนชื่นชม
ไร้ความทุกข์ระทม...ขอให้สุข..สมหวังดังตั้งใจ


พี่เอม

Happy Birthday ยามพระอาทิตย์อัสดง


...Happy Birthday....ดงจัง
วันคล้ายวันเกิดอีกครั้ง...มีสิ่งที่อยากให้
ขออาราธนาสิ่งศักดิ์สิทธิ์และคุณพระศรีรัตนตรัย
ประสาทพรส่งไป...แด่คนไกลอีกฝั่งฟ้า

ขอเธอจงมีแต่ความสดชื่นและแจ่มใส
ขอให้แข็งแกร่งทั้งตัวและหัวใจจนวันหน้า
ขอให้เธอจงเป็นเธอแบบที่ผ่านมา
รู้เถิดว่า...ที่เธอเป็นมันมีค่า..มากกว่าสิ่งใด

ขอให้รวย..ขอให้สวย...ขอให้เก่ง
ขอให้หน้าเด้ง...พร้อมรอยยิ้มที่สดใส
ขอให้เป็นที่รักของมิกะจังตลอดไป
ขอชีวิตมีแต่สิ่งชุ่มชื่นหัวใจทุกคืนวัน

ขอให้แสงแห่งอัสดงเพลานี้
เป็นจุดเริ่มของราตรี...ที่สุขสันต์
และหากแม้นใครได้ยลแสงแห่งตะวัน
..ขอให้จรดลึกในใจแบบฉัน...แบบที่จะไม่มีัวันลืมเลือน...

Hello วันหยุด

น า น ๆ จ ะ ไ ด้ อ ยู่ บ้ า น สั ก ที
ขอพักให้เต็มที่...อย่าได้มีสะดุด
ยิ้มเริงร่า...ลั้ล ลั้ล ลา กับวันหยุด
ไลฟ์สไตล์แบบสุด ๆ ... ให้มันหลุดโลกไป

ว่ า แ ล้ ว ก็ เ ปิ ด เ พ ล ง เ สี ย ง ดั ง ๆ
ทำโน่นทำนี่มั่ง...ไม่รีบไปไหน
ขอตักตวงเวลา...ที่ใครก็หาซื้อไม่ได้
ขอพักเพื่อผ่อนคลาย...ให้สบายหัวใจสักวัน


เอ-มิ-กา

อย่าโทษตัวเองเพราะฉัน

...ขอโทษ...ได้ยินไหมคนดี
จงเป็นเธอแบบนี้...ไม่ว่าอะไรทั้งนั้น
แค่อารมณ์ชั่วคราว...ประเดี๋ยวประด๋าวก็ลืมมัน
อย่าโทษตัวเองเพราะฉัน...ที่ไม่สำคัญหรือดีพอ

ฉันผิดเอง...ที่ตัดสินใจไม่ได้สักที
อยากให้เธออยู่ตรงนี้..แต่ไม่กล้าร้องขอ
ไม่อาจทำร้ายใจเค้า...คำว่าเราจึงไม่ควรสานต่อ
ยังปล่อยให้เธอรอ...ด้วยหัวใจที่ท้อ...และทรมาน

เพราะเค้าเอง...ก็คงเสียใจ
จึงไม่อาจทำผิดต่อใคร..เพราะความสงสาร
ต้องทำเป็นมองไม่เห็นเธอ...เหมือนไม่ต้องการ
แล้วปล่อยความรู้สึกให้พัดผ่าน..จางหายไป

ฉันเองอ่อนแอไม่กล้าพอ
เพียงเพราะอยากให้เธออยู่ต่อ...ไม่จากไปไหน
อาจเป็นคนเห็นแก่ตัว...แต่ฉันเองก็มีหัวใจ
ได้แต่ปล่อยให้เป็นไป...ทำร้ายใครไม่ได้จริงๆ
เอ-มิ-กา

กำลังใจให้หายป่วย

แ ว ะ ม า เ ยี่ ย ม . . . เ อ า ก ำ ลั ง ใ จ ม า แ บ่ ง
หวังเพียงเธอจะแข็งแรง...และรีบหาย
ชิ...ตัวน่ะ..ต้นเหตุของความไม่สบาย
เล่นจามซะกระจาย..เลยไม่วายติดหวัดเหมือนกัน

เ ค้ า ไ ป ห า ห ม อ . . . ไ ด้ ย า ม า ตั้ ง เ ย อ ะ
อ่ะ...แบ่งไปเถอะ...ถือซะว่าเป็นของขวัญ
จากอีกฝั่งของฟ้าไกล..เพื่อจะได้หายเร็ววัน
ก็มันขมขนาดนั้น...ช่วยแบ่งไปเยอะ ๆ ก็แล้วกัน...นะนะ..คนดี
เอมจร้า

ไม่สบาย


อุ ณ ห ภู มิ ต อ น นี้...ส า ม สิ บ แ ป ด อ ง ศ า
กำลังนอนคลุมผ้า...เหมือนจะมีไข้
ปวดหัวมาสองวัน...ทั้งจามและไอ
ไม่รู้จะทำไง...หาคนดูใจก็ไม่มี

ตั ว เ อ ง จ๋ า . . . ช่ ว ย ม า ดู เ ค้ า ห น่ อ ย
ไอบ่อย ๆ เจ็บคอแล้วตอนนี้
ทานยาแล้ว...แต่ยังไม่หายเลยคนดี
มาป้อนยาเค้าอีกที...เพราะตอนนี้...ต้องการคนดูแลจริงๆ

ลองถอยคนละก้าว



ถ้าวันนี้เหนื่อยนัก...ก็พักสักหน่อย
พอให้หัวใจดวงน้อย...มีแรงสู้ไหว
หากฝืนกำลัง...ดึงรั้งต่อไป
คงต้องเสียใจ..และไม่ได้อะไรขึ้นมา

ลองถอยคนละก้าว
เผื่อความร้าว...จะถูกรักษา
เรื่องบางอย่าง...กว่าจะเจือจาง..คงต้องใช้เวลา

 และบางครั้งใจที่ปวดปร่า...มันก็เยียวยาตัวของมัน

เอ-มิ-กา

ตัวแปรที่สำคัญ...มันคือหัวใจ


อาจเป็นเพราะความไม่เข้าใจ
เลยทำอะไรต่ออะไรต้องแปรผัน
แต่คงเป็นเพียงองค์ประกอบเท่านั้น
ตัวแปรที่สำคัญ...มันคือหัวใจ
...........
ถ้าทั้งคู่พยายามปรับตัวซะอย่าง
ต่อให้ล้านความต่าง...ก็มิอาจสร้างความหวั่นไหว
แต่ถ้าใครบางคนเค้าหมดใจ
ต่อให้พยายามเท่าใด...สุดท้ายก็ต่างคนต่างไปอยู่ดี

เพียงอยากให้รับรู้

เ พี ย ง อ ย า ก ใ ห้ รั บ รู้
ยังมีเธออยู่ในหัวใจเสมอ
รอวันฟ้าใส...คงได้กลับมาพบเจอ
คง เ พ ร า ะ รั ก เ ธ อ . .จึงได้แต่เพ้อหาอยู่ทุกวัน

...ทั้ ง ห ว ง...แ ล ะ ห่ ว ง ใ ย

เพราะความห่างไกล...กลัวเธอไหวหวั่น
กลัวเธอเปลี่ยนไป..กลัวอะไรต่ออะไรสารพัน
ที่สุดคือกลัวจะลืมกัน...กลัวไปหมดแบบนั้น...จริง ๆ
เอ-มิ-กา

แอบรักก็พอ


 
ท ำ ไ ด้ เ พี ย ง แ อ บ ม อ ง จ า ก ฟ้ า ฝั่ ง ไ ก ล

แล้วปล่อยเธอให้ใครต่อใคร...เขาบอกรัก
เพียงถ้อยคำทักทาย...ก้อนเนื้อข้างซ้ายก็รัวหนัก
เป็นจังหวะตึ๊กตั๊ก...ฟังคล้ายคำว่ารักหมดหัวใจ

แต่สิทธิ์ของคนไกล...ทำได้เพียงแอบชอบ
และไม่อาจเรียกร้องขอคำตอบ...ไม่ว่าวันไหน
เพราะรู้ดีว่าตัวเองไม่สำคัญเท่าใคร
เพียง "แอบรักอยู่ไกล ๆ"....ก็เท่านั้น

"...จะเป็นคนเดียว..ที่ไม่บอกรักเธอ
ไม่หวังให้เธอ...ต้องมาบอกรักกัน
แค่คนหนึ่งคน...ที่อยากเจอเธอทุกวัน
ไม่อยากผูกพัน....ไปกว่านี้..."


. .ไ ม่ ข อ ใ ห้ เ ธ อ รั ก ต อ บ...ไม่ว่าวันไหน...
ไม่อ้อนวอนให้เธอต้องแบ่งใจ...จากห้องทั้งสี่
ไม่จำเป็นต้องมาสน..อย่ากังวลเลยนะคนดี
ขอแอบรักเธอ...เท่าที่มี...ไ ด้ แ ค่ นี้ ก็ พ อ
เอ-มิ-กา
บทตรงเครื่องหมาย...เป็นเนื้อเพลงแอบรักของวงลาบานูนค่ะ