เพียงอยากให้รับรู้

เ พี ย ง อ ย า ก ใ ห้ รั บ รู้
ยังมีเธออยู่ในหัวใจเสมอ
รอวันฟ้าใส...คงได้กลับมาพบเจอ
คง เ พ ร า ะ รั ก เ ธ อ . .จึงได้แต่เพ้อหาอยู่ทุกวัน

...ทั้ ง ห ว ง...แ ล ะ ห่ ว ง ใ ย
เพราะความห่างไกล...กลัวเธอไหวหวั่น
กลัวเธอเปลี่ยนไป..กลัวอะไรต่ออะไรสารพัน
ที่สุดคือกลัวจะลืมกัน...กลัวไปหมดแบบนั้น...จริง ๆ

เอ-มิ-กา