วันพุธที่ 14 มีนาคม พ.ศ. 2555

หมดเรี่ยวแรงไขว่ขว้า..แล้วจริง ๆ


ทิ้ ง ตั ว เ อ ง ไ ว้...กั บ บ า ง สิ่ ง
ปล่อยหัวใจให้จมดิ่ง...กับการค้นหาความหมาย
กอดคอกับความเหงา..แม้ต้องเศร้าและเดียวดาย
แต่ก็คงไม่ถึงกับตาย...ใช่ไหม..?

...เ ฝ้ า โ ท ษ แ ต่ ค น บ น ฟ้ า...
ที่เล่นตลกกับโชคชะตา...จนสั่นไหว
ส่งบางคนมาให้รัก..รัก..จนหมดหัวใจ
แต่ฟ้าก็ส่งใคร...มาแทรกกลางระหว่างเรา

ยั ง ค ง เ ก็ บ ทุ ก ช่ ว ง เ ว ล า ดี ดี
ถึงแม้ความรู้สึกที่มี...วันนี้ต้องเศร้า
และแม้ที่ว่างในใจ...เธอมีใครเป็นเงา
ใช้ชีวิตร่วมกับเขา...ลืมเรื่องเก่า ๆ ที่ผ่านมา

ก อ ด ตั ว เ อ ง...ส ะ อื้ น เ บ า เ บ า
บอกตัวเองให้เลิกเศร้า...หยุดถามหา
ไม่ได้โทษใคร...ไม่ได้ท้อต่อชะตา
แต่มันล้า...หมดเรี่ยวแรงไขว่ขว้า..แล้วจริง ๆ

เอ-มิ-กา

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น