วันศุกร์ที่ 4 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

ฝากไว้กับดาวและแสงจันทร์

คืนนี้...หมดเรี่ยวแรงมองฟ้า
เหนื่อยและล้า...เพียงอยากหลับตาฝัน
คำว่าคิดถึง...จึงฝากไว้กับดาวและแสงจันทร์
ช่วยส่งให้คนฝั่งนั้น...แทนฉันที

บอกเขาด้วย...ว่าพักผ่อนบ้าง
ได้แต่แอบเป็นห่วงอยู่ห่าง ๆ อย่างนี้
ไกลเหลือเกิน...ช่องว่างที่เรามี
หวังเพียงคนดี...จะเห็นข้อความนี้บ้างสักครา

ระยะทางที่ห่างกัน
เป็นเหตุผลที่ทำให้ฉัน...ฝากความคิดถึงไว้กับฟ้า
เพราะวันใดที่เธอบังเอิญ...มองขึ้นมา
จะเห็นความห่วงหา...ท่ามกลางดาริกาที่พร่างพราว

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น