น้ำค้างพรมพร่างกลางคืนหนาว
ท้องฟ้าอับแสงดาวพราวลมฝน
เคว้งคว้างกลางเส้นทางร้างผู้คน
สับสน...ความมืดมนเกาะกุมหัวใจ
เอนกายลงตรงผืนหญ้ามองฟ้ากว้าง
ใต้เงาจันทร์แสนเลือนลางน้ำตาไหล
กลั้นสะอื้นฝืนข่มความตรมใจ
เฝ้าครวญคร่ำร่ำให้ใต้แสงจันทร์
อ นิ จ จ า ว า ส น า เ กิ ด ม า ด้ อ ย
ด้วยบุญน้อยมิอาจเคียงเรียงร่วมฝัน
ทำได้เพียงเลี่ยงหลีกไปให้ไกลกัน
หนีให้พ้นคืนและวันที่สัญญา
อธิษฐานขอพรวอนจันทร์เจ้า
ที่สาดแสงพริ้มพราวบนราวฟ้า
ส่องไปถึงคู่ขวัญวันวิวาห์
สุขเถิดหนาขอจำลาด้วยอาลัย
ท้องฟ้าอับแสงดาวพราวลมฝน
เคว้งคว้างกลางเส้นทางร้างผู้คน
สับสน...ความมืดมนเกาะกุมหัวใจ
เอนกายลงตรงผืนหญ้ามองฟ้ากว้าง
ใต้เงาจันทร์แสนเลือนลางน้ำตาไหล
กลั้นสะอื้นฝืนข่มความตรมใจ
เฝ้าครวญคร่ำร่ำให้ใต้แสงจันทร์
อ นิ จ จ า ว า ส น า เ กิ ด ม า ด้ อ ย
ด้วยบุญน้อยมิอาจเคียงเรียงร่วมฝัน
ทำได้เพียงเลี่ยงหลีกไปให้ไกลกัน
หนีให้พ้นคืนและวันที่สัญญา
อธิษฐานขอพรวอนจันทร์เจ้า
ที่สาดแสงพริ้มพราวบนราวฟ้า
ส่องไปถึงคู่ขวัญวันวิวาห์
สุขเถิดหนาขอจำลาด้วยอาลัย
เอ-มิ-กา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น