วันเสาร์ที่ 21 มกราคม พ.ศ. 2555

รอยหวั่นไหวในสายตา


. . . ทุ ก วั น นี้ ที่ ส บ ต า กั น . . .
เคยเห็นเงาของความไหวหวั่น..บ้างไหม
รับรู้บ้างหรือเปล่าว่าเริ่มมีรอยร้าวข้างใน
เห็นบ้างหรือไม่...ว่าเกิดความหวั่นไหวในสายตา

. . . ห รื อ เ ธ อ ไ ม่ เ ค ย ม อ ง เ ห็ น อ ะ ไ ร . . .
ไม่รับรู้ไม่ใส่ใจในความร้าวล้า
หรือเห็นเป็นเพียงแค่เรื่องธรรมดา
จึงได้แต่เฉยชา ไม่รู้สึกรู้สาอะไร

. . . ห า ก วั น นี้ ยั ง ยิ น ดี ที่ จ ะ ส บ ต า. . .
ได้โปรดรับรู้เถิดว่า..กำลังอ่อนไหว
ถ้าในแววตาทั้งคู่ยังพอมีฉันอยู่ข้างใน
ก็อย่าทำร้ายด้วยการไม่สนใจ...ได้ใหมคนดี

. . . ถ้ า รั ก ที่ มี . . . มั น ไ ม่ ดี เ ห มื อ น เ ก่ า. . .
ความห่วงหาจากสองตาเศร้า ๆ ไร้ค่าแบบนี้
ก็ขอแค่บอกกัน เพื่อจะได้เลิกมองมันเสียที
เพราะเหนื่อยเหลือเกินแล้ววันนี้..กับอาการไม่สนใจใยดี..ของเธอ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น