วันเสาร์ที่ 21 มกราคม พ.ศ. 2555

ไม่เคยนึกเสียดายวันเวลา

ไ ม่ เ ค ย นึ ก เ สี ย ด า ย วั น เว ล า
เพราะรู้ตัวว่า...ตัดสินใจดีแล้ววันนั้น
คำว่ารัก มันมีค่ามากมายเกินกว่าสุดท้ายจะยอมลบมัน
และไม่ว่าจะอย่างไรก็ตามนั้น....ฉันดีใจที่เอ่ยมันออกมา

ข อ บ คุ ณ ทุ ก ค ว า ม ห่ ว ง ห า อ า ท ร
ที่มีให้หัวใจยามอ่อนล้า
ขอบคุณสองมือที่ประครองเช็ดคราบน้ำตา
ในวันที่ปัญหา....ทำร้ายหัวใจ

เ พี ย ง ห้ ว ง เ ว ล า ที่ มี กั น แ ล ะ กั น

รู้มั้ยว่ามัน..อบอุ่นแค่ไหน
แม้วันนี้อยู่ด้วยกันไม่ได้....ก็ไม่เป็นไร
เพราะความรักที่เคยให้...มันมีค่ากับหัวใจ...มากมายแล้วจริง ๆ
เอ-มิ-กา

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น